Denkt u aan uw eigen uitvaart dan heeft u waarschijnlijk de muziek op uw netvlies die u wilt laten horen. Of u heeft misschien al bepaald of u koffie wilt laten serveren of toch liever wijn. Maar als het neerkomt op de laatste rit, weet u dan al wat u wilt?
Wilt u rechtstreeks naar de uitvaartlocatie worden gebracht of misschien liever nog een laatste ritje langs uw favoriete plekje in de stille natuur, samen met uw gezin?
In sommige families heb je dat. Dat de familieleden aan een blik genoeg hebben. Dat als de één een half woord zegt, de ander precies weet wat er wordt bedoeld. Dat de neuzen dezelfde kant op staan en iedereen elkaar aanvult. Zo’n familie is goud waard.
De waarde van goede familiebanden blijkt des te meer wanneer een dierbare overlijdt. Het is heel fijn als in alle rust en in goede harmonie de uitvaart geregeld kan worden. Vaak denken families dat ze gehaast keuzes moeten maken, maar tussen het overlijden en de uitvaart hebben we best veel tijd om goede en weloverwogen beslissingen te nemen. Als de familieleden op een lijn zitten voor wat betreft de keuzes die gemaakt moeten worden, dan geeft dat rust. Het geeft ook ruimte. Ruimte voor de emoties die ze ervaren, ruimte om samen herinneringen op te halen, ruimte om het afscheid de vorm te geven die zij voor ogen hebben.
Niet alleen binnen de traditionele families zie je deze warme banden. Ook vriendengroepen kunnen aanvoelen als familie. Waarbij een ieder weet wat hij aan de ander heeft. Waarbij iedereen voor elkaar klaar staat. Het is ook heel bijzonder te ervaren dat ook binnen samengestelde gezinnen een dusdanig goede band kan zijn met de ex-familie dat er voor iedereen ruimte is om op zijn of haar manier afscheid te nemen en betrokken te zijn bij het vormgeven van de uitvaart.
Dat ook een team van collega’s aan kan voelen als familie bewijst ons eigen bedrijf. Elly de Vries-Jonk begon 25 jaar geleden in Landsmeer met het begeleiden van uitvaarten. Daarbij zette ze de wensen van de nabestaanden centraal, in de geest van de overledene. Haar zoon Marco zag hoe zijn moeder dat deed en hoe haar werkwijze de mensen aansprak. Hoe ze als klein bedrijf met haar persoonlijke benadering op wist te boksen tegen de grote bedrijven in de uitvaartbranche. Achttien jaar geleden besloot hij zich bij haar te voegen en als team kunnen ze nu trots zijn op wat ze in al die jaren hebben bereikt.
Elly heeft ondertussen het stokje overgedragen aan Marco, maar zit absoluut niet stil. Ze heeft energie voor tien en is nog steeds 24 uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar en inzetbaar. Bij grote uitvaarten werken Marco en Elly graag samen. ´We hebben aan een blik of een half woord genoeg. We hebben een hele goede band en kennen elkaar door en door´ aldus Elly. Die samenwerking maakt dat het bedrijf heel flexibel in kan spelen op de wensen van de nabestaanden en dat nog steeds dezelfde kwaliteit wordt geleverd als 25 jaar geleden.
Naast Marco en Elly maken ook Bas, Henny, Tootje, Christa en Freek deel uit van het team van De Vries. ´Het mooie is dat iedereen binnen het team het bedrijf ziet als zijn eigen bedrijf en niet het idee heeft in dienst te zijn. De band is hecht en daardoor voelt dit team aan als familie,’ vertelt Marco. ´Ik ben enorm trots op hoe wij als team iedere uitvaart, samen met de nabestaanden, met zorg vormgeven en hoop nog jaren met deze ´familie´ verder te mogen werken.’
Deze column is geschreven door Elly en Marco van Uitvaartverzorging De Vries
De kerstboom begint zijn naalden te verliezen. Om je heen hoor je al de eerste knallen van het vuurwerk. Het nieuwe jaar is in aantocht.
Als je iemand bent verloren is de decembermaand niet meer zo warm en vrolijk als voorheen. Read more
Enkele jaren geleden mochten we de uitvaart verzorgen van Rietje Leeuwerink. Zij was een bijzondere vrouw. Toen ze op 82-jarige leeftijd overleed, had ze een uitbundig leven geleefd. En geheel in die trant was ook haar uitvaart. Read more
Als uitvaartbegeleider komen we vaak in dezelfde dorpen en op dezelfde uitvaartlocaties. En dat is heel prettig. Prettig voor ons omdat we weten hoe het daar reilt en zeilt. We kennen de dominee van de Grote Kerk in Monnickendam, we zijn op de hoogte van de mogelijkheden in het Crematorium van Zaanstad, we weten hoe we de koster kunnen bereiken in Ilpendam en hoeveel mensen er in de aula plaats kunnen nemen bij De Nieuwe Noorder in Amsterdam. Read more
‘Wat is gebruikelijk?’ is een vraag die ik vaak hoor als ik in gesprek ben met een familie na het overlijden van een dierbare. Wat is gebruikelijk om op de voorkant van een rouwkaart te zetten? Een foto? Een tekst? Niets? En wat is gebruikelijk in de periode tussen het overlijden en de uitvaart? Ligt de overledene dan in een mortuarium of mag de overledene ook thuis blijven? En wat is gebruikelijk als de kist gesloten wordt? Mag de familie daarbij zijn en mogen ze dan ook nog iets in de kist leggen? Read more
Antoon woonde samen met zijn vrouw Janny in de straat waar ik ook woon. Door mijn dagelijkse rondje langs hun woonhuis kwam ik met Antoon en Janny in contact. Antoon bleek al jaren ziek te zijn, maar iedere keer kwam hij er weer bovenop. In december 2016 werd er een tumor in zijn nieren geconstateerd en moest hij worden geopereerd. Het lopen ging steeds moeizamer. Read more
„Het mooiste van de muziek, staat niet in de noten”, stond bovenaan de rouwkaart. Tot twee jaar geleden was de 97-jarige oud-politieagent slagwerker geweest in de politiekapel. Nadat hij vanwege zijn gezondheid, na zestig jaar bij de kapel, moest stoppen met de muziek ging zijn gezondheid snel bergafwaarts. Zo vertellen zijn kleinkinderen aan de eettafel in de kleine lichte aanleunwoning. Read more
Maandag 6 oktober 2014. Ik werd gebeld door mijn collega of ik om 12.30 uur een overlijden wilde bespreken in Assendelft. Read more
Jan Konijn is 98 jaar oud geworden. Hij wilde niet meer; het was goed. Het leven was voor hem volbracht. Read more