uitvaart koets zaanse schans De Vries
Christa Smit Geen reacties

Enkele jaren geleden mochten we de uitvaart verzorgen van Rietje Leeuwerink. Zij was een bijzondere vrouw. Toen ze op 82-jarige leeftijd overleed, had ze een uitbundig leven geleefd. En geheel in die trant was ook haar uitvaart.

Rietje was antiquair op de Zaanse Schans, waar ze 40 jaar heeft gewoond. Ze droeg de mooiste kleren, showde graag haar juwelen en reed rond in een hippe auto die ze het liefst te hard op zijn staart trapte. Ze omringde zich met mensen van allerlei pluimage: kunstenaars, aristocraten, criminelen, homoseksuelen en de gewone man.

Vooruitlopend op de dag dat ze er niet meer zou zijn, had ze haar goede vriend Frans aangewezen als Executeur Testamentair. Frans had een duidelijk eisenpakket overhandigd gekregen. Tijdens de bespreking vertelde Frans ons: ‘Ik vermoedde wel dat ze niet voor een eenvoudige uitvaart zou kiezen. Ze wilde worden begraven als een koningin, in een praalgraf van marmer en in de duurste kist die er te vinden is.’

En dat hebben we gedaan. De kist was van Italiaans massief eikenhout met goudkleurige handgrepen en knoppen. Op de dubbel verhoogde deksel lag een zwart kleed met zilverkleurige versieringen. Rietje wilde, omringd door vele bloemen, opgebaard worden in de Regentenkamer van restaurant d’Swarte Walvis op de Zaanse Schans, waar mensen nog afscheid van haar konden nemen.

Geen enkele uitvaart is hetzelfde. Iedere uitvaart krijgt zijn eigen unieke vorm want zoals het spreekwoord luidt: zoveel mensen, zoveel wensen. De een wenst een intieme crematieplechtigheid in een sfeervolle aula, de ander wenst een condoleance in de achtertuin. En Rietje wilde het op haar manier. Royaal en excentriek.

Op de dag van de uitvaart reed de glimmende zwarte koets met prachtige ornamenten naar het huis van Rietje. In stoet, met twee volgkoetsen, reed Rietje daarna nog eenmaal, tussen alle toeristen door, over de Zaanse Schans. Friese paarden, gehuld in zwarte kleden, brachten haar vervolgens stapvoets naar de begraafplaats in Westzaan. Frans voelde zich, ondanks zijn verdriet, tevreden: ’Wat een prachtig gezicht. Rietje had het fantastisch gevonden. De honderden belangstellenden hebben daarna in De Prins in Westzaan nog lang nagepraat over de bijzondere vrouw die Rietje was en het mooie leven dat ze heeft geleefd.’

Iedere uitvaart is anders omdat we daar samen met de nabestaanden voor zorgen. Is er een wens voor een crematie in besloten kring, dan wordt het een crematie in besloten kring. En is de wens begraven te worden, dan wordt er begraven. Is de wens om begraven te worden als de koningin van de Zaanse Schans? Dan wordt er begraven als de koningin van de Zaanse Schans.

Deze column is geschreven door Marco de Vries in samenwerking met Frans Poulain.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *