Als uitvaartbegeleider komen we vaak in dezelfde dorpen en op dezelfde uitvaartlocaties. En dat is heel prettig. Prettig voor ons omdat we weten hoe het daar reilt en zeilt. We kennen de dominee van de Grote Kerk in Monnickendam, we zijn op de hoogte van de mogelijkheden in het Crematorium van Zaanstad, we weten hoe we de koster kunnen bereiken in Ilpendam en hoeveel mensen er in de aula plaats kunnen nemen bij De Nieuwe Noorder in Amsterdam.
Maar het is zeker ook prettig voor een familie dat we goede contacten hebben met onze ‘collega’s’ en veel ervaring hebben met de locaties in de buurt. Want op die manier kunnen we de familie het beste begeleiden tijdens de voorbereidingen van de uitvaart en op de dag van de uitvaart zelf.
Op locaties als Begraafplaats en crematorium Westerveld in Driehuis en het crematorium van Schagen komen we ook graag, maar wat minder vaak. Onlangs bracht de wens van een familie ons vanuit Katwoude naar Schagen. De familie koos deze locatie omdat die zo sfeervol is, met een prachtig uitzicht vanuit de aula op de grote vijver. Ook op deze locatie kennen we de gang van zaken en zo hebben we daar samen met de familie volgens hun wensen een warme afscheidsbijeenkomst mogen verzorgen.
Een enkele keer komen we op locaties waar we nog nooit zijn geweest. Zo vroeg in juni een familie aan ons of wij de uitvaart van hun moeder in Oeffelt wilde verzorgen. Oeffelt, een dorp in Noord-Brabant, tegen de Duitse grens aan. Een dorp waar we niet eerder waren geweest en met gewoontes die we in het Noord-Hollandse niet kennen. Een dorp waar het schuttersgilde Salvator Mundi nog een belangrijke rol speelt binnen de gemeenschap.
De overleden mevrouw had in haar leven, evenals haar eerder overleden echtgenoot, een belangrijke rol gespeeld in het gilde. Ze was koningin van het gilde en het gilde wilde graag haar uitvaart begeleiden. En zo gingen wij op een vrijdag in juni naar Oeffelt. Ze begeleidde de overleden mevrouw vanuit Amsterdam naar de andere kant van het land en ving daar de familie op. En daar stonden de leden van het gilde. ‘Het was heel indrukwekkend om te zien hoe het gilde daar stond’, vertelt de uitvaartleidster ‘In vol ornaat, met knalgele kniekousen onder een zwarte pofbroek en met een uitbundige, eveneens knalgele, veer op hun zwarte hoed. Nog indrukwekkender waren de grote vaandels waarmee het gilde al zwaaiend mevrouw de kerk in begeleidde. Onder luid tromgeroffel en met trompetgeschal.’
Mevrouw lag vooraan in de kerk en volgens traditie sierde een prachtig zwart kleed met veel zilverbeslag haar kist. De plechtigheid werd vervolgens door de pastor begeleid. ‘De pastor werkte niet volgens een strak draaiboek maar liet heel veel ruimte voor sprekers. Ter plekke gaf de pastor aan iedereen de gelegenheid om te spreken als ze dat wilden. Ik vind het mooi om te zien dat een dienst in een kerk ook zo vormgegeven kan worden’,
De familie vond het fijn dat na hun vader nu ook hun moeder op deze manier door het gilde naar haar laatste rustplaats werd begeleid. Dat deze eervolle manier van afscheid nemen mogelijk was en dat het gilde dit met liefde heeft gedaan.
En ons? Ons kom je gewoon weer tegen in Monnickendam, Zaandam, Ilpendam of Amsterdam Noord. Of Beemster, Assendelft of Landsmeer. Of welke andere plaats nabestaanden dan ook wensen.