‘Er wordt gezegd, dat sterven ‘big business’ is voor uitvaartbedrijven. Dat gevoel had en heb ik bij Uitvaartverzorging De Vries niet. Zij zorgen ervoor, dat jij rustig toe kunt leven naar het afscheid van je dierbare. Dat is in mijn optiek meer doen dan je werk. Veel meer dan je werk.’
Zo’n zeven jaar geleden kwam ik in contact met Marco de Vries van Uitvaartverzorging De Vries uit Landsmeer. Ik kende zijn bedrijf van de columns in het Noordhollands Dagblad en toen ik in 2012 op een zondagochtend een uitvaartverzorger nodig had, was de keuze uit het enorme aanbod op internet snel gemaakt. Natuurlijk moeten er heel veel beslissingen worden genomen en is er sprake van een zekere tijdsdruk, maar Marco loodste mij toen op een rustige, prettige, bijna ontspannen manier door de eerste moeilijke dagen heen naar de uitvaart toe. Bij het eindgesprek vroeg ik Marco of zijn bedrijf ook de uitvaart van mijn moeder wilde doen, mocht het zover zijn.
Hoewel mijn moeder niet in zijn regio woonde – De Vries opereert vooral in de regio Amsterdam, Landsmeer, Zaanstreek en Waterland – stemde Marco in met mijn verzoek. Hij informeerde naar de globale wensen rondom moeders uitvaart. En die waren er: katholieke kerkdienst, begrafenis en de condoleance met wijn en bitterballen in restaurant Landgoed Groenendaal in Heemstede.
In januari 2019 belde ik tegen 22.00 uur met De Vries. Mijn moeder was overleden. Ze was na een ziekbed van twee dagen op 106-jarige leeftijd gestorven. Hoewel het al laat in de avond was, is moeder dezelfde avond nog verzorgd door De Vries. Zij heeft moeder mooi aangekleed, haar haar gedaan en haar nagels gelakt. De volgende ochtend had ik een afspraak met Tootje om het afscheid te regelen. De uitvaartwensen, die ik zeven jaar daarvoor aan Marco had verteld, waren haar bekend.
In een ontspannen sfeer regelden we samen een mooi afscheid. Eerst werden de grote lijnen uitgezet en die werden tot aan de dag van de begrafenis steeds verder verfijnd. Alle facetten rondom het afscheid namen we minutieus met elkaar door en werden door Tootje gecontroleerd: is de kerk klaar voor de dienst; is meneer Pastoor niet door de griep geveld; zijn de boekjes gedrukt; weet het koor welke versie van het Ave Maria gezongen moet worden; is het juiste graf gedolven; zijn er geen obstakels op de route; zijn er klapstoeltjes en paraplu’s nodig op de begraafplaats; is het restaurant klaar voor de condoleance?
De kerkdienst en de begrafenis verliepen vlekkeloos. De condoleance met wijn en bitterballen in Landgoed Groenendaal was sfeervol en warm. Toen wij met een klein gezelschap na de condoleance aan tafel gingen, kwam Tootje mij gedag zeggen. Haar taak zat er voor die dag op. Zij gaf mij bij het afscheid een lief mini boeketje bloemen, dat zij had samengesteld uit de bloemstukken voor mijn moeder. En dat heeft voor mijn gevoel alles te maken met warmte en betrokkenheid en niks met big business.
Deze column is geschreven door Edith Brugman-Rikkers.